Farewell Blogger, hello Wordpress!

Deze blog is verhuisd naar een nieuw adres. Vanaf nu kan je verder lezen op

  www.dezustervan.be 

See you there!

TWEE BADCAPES

Deze zomer verwelkomden de buren hun eerste kindje: een dochtertje Vanessa. Dit verdient uiteraard een cadeautje en daarom maakte ik voor de mooie meid een superzachte badcape en twee bijhorende washandjes.

De fuchsia stof komt van Les Tissus du Chien Vert en is de meest heerlijke, dikke badstof ooit. De bloemetjesstof is een vintage flanel die ik hier al eerder gebruikte.

Dit patroon diende als inspiratie, maar ik volgde de instructies niet helemaal. De rand van de badcape werkte ik af met een flanellen boordje en ik maakte echte washandjes in plaats van wasdoekjes.



Niet alleen Vanessa zag het levenslicht, ook baby Juliette werd deze zomer geboren. Van haar mama kreeg ik in het begin van het jaar twee mega grote rollen kunstleer en omdat het ene plezier het andere waard is, gaf ik heel graag iets terug.

Dus ook de kleine Juliette kreeg een badcape. Eentje zonder bies, maar wel met een achterkant uit patchwork. De stoffen zijn een verzameling katoentjes in witte en blauwe tinten uit mijn stoffenkast, hun herkomst ken ik spijtig genoeg niet meer. Het pakje werd nog voorzien van een labeltje en kon dan de post op.

Welkom in de wereld, Juliette en Vanessa!

*******
Ondertussen werk ik hard verder aan de nieuwe site, maar spijtig genoeg gaat niet alles even vlot. Het meeste werk is al gedaan, alleen het importeren van al mijn oude blogberichten gaat niet. En met niet bedoel ik helemaal-langs-geen-kanten-nada-noppes-error-en-time-out-meldingen NIET. Een week ben ik er al mee bezig en mijn geduld is helemaal op aan het geraken! Ik probeerde al verschillende alternatieven en chatte met de helpdesk van mijn hostingprovider, maar zonder resultaat. Dus als iemand de gouden tip heeft, please let me know!!!!!! Zoals ik hierboven als schreef, het ene plezier is het andere waard, dus een beloning hoort er uiteraard bij!

Update: Na veel proberen ben ik er -met de nodige omwegen- in geslaagd om alles te importeren! Woehoe!

EEN RUGZAK

Voor mijn trip naar Amsterdam had ik een goede tas nodig. In de eerste plaats handig, niet te groot en als het even kon 'easy on the eyes'. Omdat ik pas in de namiddag kon inchecken en mijn schouders & nek er niet van houden om lange tijd een schoudertas te dragen, maakte ik een rugzak.



Ik koos voor een eenvoudig model zonder rits, maar met een roll top en twee leren, verstelbare riempjes om de tas te sluiten. De buitenkant bestaat uit twee soorten zwarte stof. Eigenlijk had ik heel de tas uit de zwarte stof waar de bodem is uit gemaakt willen maken, maar daar had ik niet genoeg voor. De binnenkant is gemaakt uit jeansstof. De schouderriemen zijn gemaakt uit zwarte tassenband die voor extra comfort -ter hoogte van de schouders en rug- op een hengsel werden gestikt. Binnenin het hengsel zit nog een zacht laagje Vlieseline H630; alles om die schouders te ontzien!





De rugzak is heel eenvoudig zowel van ontwerp als in stofkeuze en om het geheel wat te breken, naaide ik een klein labeltje vooraan op de tas. Dat geeft het net dat ietsje meer.



Omdat een extra opbergvakje voor geld, mijn identiteitskaart en een bankkaart me wel handig leek (een portefeuille op reis vind ik heel onhandig), maakte ik aan de achterzijde van de rugzak, onder het handvat en de leren verstevigingsboord, een verborgen ritsvakje. De rits zit verstopt onder een flapje stof zodat je ze op het eerste zicht niet ziet en wanneer je de rugzak draagt zit alles veilig tegen je rug verstopt. De rugzak kreeg ook nog tassenvoetjes onderaan en een tassenbodem om doorhangen te voorkomen.



Uiteindelijk heeft de tas heel goed gediend. Hij was handig -vooral het verborgen zakje achteraan- de schouderriemen hebben me geen moment gehinderd en doordat de hengsels aan de zijkant werden bevestigd en niet aan de achterkant bleef de tas heel goed tegen mijn rug hangen.

En dan nog een kleine dienstmededeling: Ik heb beslist om (eindelijk) over te stappen naar Wordpress. Waar ik vorig jaar nog twijfelde, ben ik nu volop bezig om mijn blog naar een nieuw adres te verhuizen. Dus als alles vlot verloopt (met dank aan Kathleens super duper duidelijke handleiding) kan je me binnenkort hier vinden. Ondertussen moet ik achter de schermen nog heel wat aanpassen, berichten importeren, pagina's aanmaken en zorgen dat mijn trouwe volgers hun naam alle eer aandoen en (automatisch) mee volgen. Hope to see you there!

TWEE DAGEN IN AMSTERDAM

Begin augustus ging ik twee dagen naar Amsterdam waar ik veel zag, bezocht, hoorde en vaststelde.

IK HOORDE

-Heel veel Engels spreken. In veel zaken beginnen ze eerst in het Engels te praten om dan over te schakelen naar het Nederlands wanneer ze horen dat je Vlaams spreekt. Zonde.
-De hotelgaste uit Chicago helemaal gek worden wanneer ze hagelslag ontdekte. 'OH MY GOD, WHAT IS THIS? I'VE NEVER SEEN THIS BEFORE! IT'S CHOCOLATE SPRINKLES! OH MY GOD, THIS IS AMAZING! De vrouw hield er gewoon niet over op.
-De meest langdradige en opdringerige straatverkoper ooit. 'Dan zullen we een donatie van 6 euro per maand afspreken?' Nee, dat zullen we niet.
-Een erg fraaie uitvoering van Pachelbels Canon in D in de doorgang van het Rijksmuseum.








'BUT LOOK HOW CUTE, HONEY! IT'S CHOCOLATE SPRINKLES, HAVE YOU EVER SEEN THIS? CHOCOLATE SPRINKLES! THESE ARE SO CUTE!'





IK ZAG

-De doodsangst in de ogen van fietsende toeristen en I loved it! Mensen die klaarblijkelijk zelden op een fiets zitten en dan met een tweewieler op pad gaan in een van de drukste fietssteden ter wereld is zeer entertainend.
-De mooiste gevels en ik wilde ze allemaal fotograferen. Met als pluspunt dat Nederlanders niet van gordijnen houden en je zo dus in het voorbij wandelen telkens een glimp kan opvangen van het interieur.
-De stad vanop het dak (zevende verdieping) van de Openbare Bibliotheek Amsterdam. Ook de Bijenkorf had een fijn dakterras, maar dan zonder het vergezicht.
-Een van de mooiste H&M's ooit in de Kalverstraat.
-Belachelijk lange rijen aan het Anne Frankhuis. Denk minstens 2 à 3 uur aanschuiven.
-Groepjes adolescenten die in tegenstelling tot in België niet op zoek waren naar Pokémons, maar wel naar wiet.








'YOU ALSO HAVE SPRINKLES WITH FRUIT TASTE? THIS IS SO UNIQUE! WE DON'T HAVE THOSE IN THE STATES! CHOCOLATE SPRINKLES, HONEY!






IK STELDE VAST

-Dat Amsterdam een prachtige hoofdstad is waarbij ons (toch wel lelijk) Brussel compleet verbleekt.
-Dat er enorm veel leuke, hippe winkels zijn, maar dat hun aanbod vaak hetzelfde is. Denk gouden ananassen, lightboxen, wolklampen, mini vitrinekastjes en ga zo maar door.
-Dat het weer van bewolkt met een beetje zon het ideale weer is voor mij. Leve de wolken!
-Dat wanneer je alleen reist, je als native wordt aanschouwd en daarom verscheidene andere toeristen aan jou de weg komen vragen. Ik hoop dat ze allemaal hun bestemming hebben gevonden.
-Dat er in Amsterdam bijzonder weinig zitbanken staan.
-Dat de Jordaan nog steeds mijn favoriete buurt in Amsterdam is. Met De Pijp op nummer twee.
-Dat Amsterdamse honden welopgevoed zijn en bijzonder goed luisteren.
-Dat de gedownloade Google Maps van Amsterdam op mijn iPhone de ideale stadsgids was en offline perfect dienst deed.
-Dat hotel The Toren waar ik verbleef waanzinnig vriendelijk en behulpzaam personeel heeft, van de receptioniste, over de piccolo tot het kamermeisje toe. Je kan zeggen dat hun klantvriendelijkheid recht evenredig is met het kitsch-gehalte van hun interieur en dat is bijzonder hoog. (Wat ik wel héél leuk vond. Je waant je in een hotel uit een film.)








"OH, AND THEY ARE DELICIOUS TOO! DO YOU WANT TO TASTE SOME, DARLING? THEY ARE CHOCOLATE SPRINKLES!"






IK BEZOCHT

-De allerschattigste cinema waar ik deze film zag.
-Alles te voet, wat volgens mijn iPhone resulteerde in 33.703 stappen de eerste en 23.922 stappen de tweede dag.
-De tuinen van het Rijksmuseum waar ik moderne kunst met takken zag die ik niet begreep.
-Heel veel winkeltjes waarvan Suhka het meest tegenviel. Volgens mij de meest overrated winkel in Amsterdam.
-Het kleine en goed verstopte Begijnhof in het midden van de stad.
-FOAM waar een tentoonstelling liep over Helmut Newton. Met heel veel prachtige foto's en een film die zijn vrouw over hem maakte en een bijzonder getalenteerd man met veel humor liet zien.
-McDonald's om een laatavond-1euro-hamburger te kopen en die vervolgens op de Dam op te eten.
-Geen enkele stoffenwinkel.










CHOCOLATE SPRINKLES! I LOVE CHOCOLATE SPRINKLES!!!!!!

PERZIKTAART*

In augustus lagen hier wat perziken stilletjes weg te kwijnen. Te rijp om nog zo op te eten, te lekker om weg te smijten (Wat ik altijd probeer te vermijden. Het is eten hè!) en daarom besloot ik om er een taart van te bakken.

Voor de taartbodem gebruikte ik dit recept en de vulling werd met de Franse slag bereid: een mengeling van het fruit met witte en bruine suiker, wat nootmuskaat, kaneel, vanillesuiker en maïzena. Hoeveelheden heb ik niet afgewogen.

Van het overgebleven deeg maakte ik een traliewerk voor boven op de vulling, samen met wat blaadjes uit deeg. Na een uurtje in de oven (wie spot de taart!) en wat extra tijd om af te koelen, kon er gegeten worden.

Maar eigenlijk ben ik niet zo gek op fruittaarten, het is het bereiden van het gebak dat voor mij toch het leukste gedeelte is.

*met 2 nectarines ;-)

1 SECONDE ELKE DAG

Tijdens mijn blogvakantie gebruikte ik de 1 second everyday app. Ik leerde deze app kennen via de film Chef (toffe film, alleen niet kijken wanneer je honger hebt) en het leek me wel een plezant idee om de maanden juli en augustus op deze manier vast te leggen. Het opzet is simpel: je filmt elke dag een klein stukje en de app plakt alles aan mekaar.

Voor mij waren het twee kalme maanden van werk en vakantie, kleine uitstapjes en thuis zijn, alleen of met vrienden en familie. 62 dagen in 62 seconden, volgens mij een fantastische manier om de zomer van 2016 te onthouden.

INSTAGRAM I BLOGLOVIN I PINTEREST I FACEBOOK

VAKANTIE

Nu de maand juli is aangebroken, is het tijd om een blogpauze in te lassen en te genieten van de vakantie die er zit aan te komen. Een vakantie met veel tijd om te lezen, ijsjes te eten, uit te slapen, te naaien, te stofferen, films te kijken, samen te zijn met familie en vrienden, te koken, te ontdekken en te niksen. Fijn verlof en tot in september!

KOKOSIJSJES

Sinds ik bijna 15 jaar geleden een kokosijsje at bij de legendarische Post is het mijn favoriete ijs-smaak aller tijden. Spijtig genoeg is het niet overal te vinden en de plaatselijke crèmerie die het wel verkoopt heeft het niet altijd op voorraad. Daarom dacht ik om het eens zelf proberen te maken (het heeft maar 15 jaar geduurd vooraleer ik op dat idee kwam...) en ging ik op zoek naar een goed recept. Mijn eerste idee was om de ijsmachine nog eens vanonder het stof te halen, maar toen kwam ik dit recept tegen en dat leek me een pak gemakkelijker voor een eerste poging.

Het recept is simpel: je kapt gewoon alle ingrediënten bij elkaar in de blender en mixt ze door elkaar. Nadien giet je het brouwsel in frisco-vormpjes en laat ze ,bij voorkeur een nacht, opstijven in de vriezer. Voor de vorm en de extra smaak drizzelde (is dat een woord?) ik er nog wat gesmolten chocolade over.

Nu kan je dit niet echt roomijs noemen denk ik en ook al zijn ze redelijk klein, de ijsjes liggen een beetje zwaar op de maag. Ook de kokossmaak kan beter, nu smaakt het toch overheersend naar ingevroren kokosrotsjes. De volgende keer dus wat minder geraspte kokos.

Wat heb je nodig?
- 400 ml kokosmelk
- 75 gr kokosschilfers
- ong. 400 ml gecondenseerde melk
- 240 ml volle room
- een blender of (staaf)mixer
- frisco-vormpjes







recept: little spice jar
vormpjes: IKEA

WEEK 20 - 25

Tijdens de voorbije weken kreeg ik een half pruimentaartje, was er veel regen, werd een oude kast in ere hersteld, maakte ik de lekkerste pastasaus, was er tijd voor een stoere selfie en droeg ik mijn stalen-neus-bottines. Op het wereldwijde web kwam ik ook vanalles tegen:


-goede reclame

-epic

-een twijfelachtige kickstarter

-'it wasn't Toblerone'

-de Etsy listing from hell

-na het boek, nu de film!

-lijkt me heerlijk

-deze, deze, deze of deze rok mag naar mijn kast verhuizen

-en dit gevalletje mag op de kast

-ook coaches hebben 'balgevoel'

-dat is zo

MANDJES VAN TOUW: TIPS & TRICKS

Bloggen is iets heel onvoorspelbaar. Sommige blogposts vragen veel voorbereiding, werk en tijd terwijl andere last-minute ineen gebokst worden. Toch zijn de reacties op een blogpost nooit recht evenredig met de moeite die er wordt in gestoken. Mijn blogpost 'DIY: eenvoudige mandjes van touw' is bijvoorbeeld zo'n post die onverwacht en snel gemaakt, geschreven en gefotografeerd is, maar die toch enorm veel respons krijgt. In mijn statistieken staat die -van de om en bij de 500 gepubliceerde berichten- op nummer twee van de meest bezochte blogberichten. En dat op nog geen twee maanden tijd.

Blijkbaar zijn die mandjes toch iets dat heel wat mensen aanspreekt en dat merk ik ook aan de tal van vragen die ik erover krijg. Daarom dacht ik dat het misschien wel handig zou zijn om een kleine FAQ aan dit projectje te wijden.

Ondertussen maakte ik ook nog wat exemplaren: twee in katoenkoord (gevuld met lekkers) voor een jarige en twee zwart geverfde manden uit grijs bieskoord.

-Gebruik geen synthetisch, maar katoenen koord, liefst van 4  à 5 mm dik.

-Te dun touw: geeft weinig stevigheid en vraagt om heel wat meters voor 1 klein mandje.

-Te dik touw: is niet fijn voor de naaimachine en is misschien te breed voor de zig-zagsteek op de naaimachine.

-Naai met de breedste zig-zagsteek op je machine. De lengte van de steek is minder belangrijk.

-Bij gekleurd garen: hoe korter de steek, hoe kleurrijker je mandje.

-Gebruik een jeansnaald en gewoon machinegaren.

-Misschien wat verwarrend op de foto uit mijn vorige blogpost: bij het begin zet je het touw eerst vast met wat spelden, maar je stikt dit stuk wel mee vast. Je begint dus in rondjes te stikken vanaf het begin van het touw.

-Het uiteinde werk je af met een lusje van touw, je eigen label of een knoop.

-Je kan ook stukjes leer gebruiken. Een oude riem of een stukje tashengsel is hiervoor ideaal.

-Het leer zet je over het uiteinde vast met een stevige rivet. Ik gebruik deze variant en een spindelmachine.



-Als je geen rivetten hebt, kan je ook een (dun) restje leer over het uiteinde naaien. Prik eerst gaatjes in het leer en zet met een scherpe naald en borduurgaren het lapje vast.



-Je kan de manden een kleurtje geven met een spuitbus verf of met borstel & sterk verdunde lakverf.

-Wanneer je borstel en verf gebruikt, absorbeert het touw heel veel verf. Hierdoor zet het touw wat uit en wordt je mandje wat stijver, maar wel steviger.

-Van 10 m touw maak je een mandje van ongeveer 18 cm breed en 7 cm hoog.



-Wil je een grote mand of schaal maken, kies dan voor grote bobijnen touw. Ik gebruikte hiervoor bieskoord en dat ging prima. (via Buvetex, de grijze variant is blijkbaar niet meer op voorraad)

-Kortere stukken koord kan je bij doe-het-zelfzaken of tuincentra vinden.

-Hele kleine, hoge mandjes (denk type drinkbeker) kan je niet maken. Omdat je tijdens het stikken de mandjes moet draaien zal bij een mini mandje de naaimachine in de weg zitten.

-Een mandje met handvatten kan wel. Karla legt uit hoe dit moet.

-Vergeet na het stikken je naaimachine niet proper te maken. Katoenen koord (of misschien is het de snelheid waaraan wordt genaaid) geeft toch wel veel stof!





UPDATE: Lees ook de commentaren voor extra advies uit de praktijk!