Begin augustus ging ik twee dagen naar Amsterdam waar ik veel zag, bezocht, hoorde en vaststelde.
IK HOORDE
-Heel veel Engels spreken. In veel zaken beginnen ze eerst in het Engels te praten om dan over te schakelen naar het Nederlands wanneer ze horen dat je Vlaams spreekt. Zonde.
-De hotelgaste uit Chicago helemaal gek worden wanneer ze hagelslag ontdekte.
'OH MY GOD, WHAT IS THIS? I'VE NEVER SEEN THIS BEFORE! IT'S CHOCOLATE SPRINKLES! OH MY GOD, THIS IS AMAZING! De vrouw hield er gewoon niet over op.
-De meest langdradige en opdringerige straatverkoper ooit. 'Dan zullen we een donatie van 6 euro per maand afspreken?' Nee, dat zullen we niet.
-Een erg fraaie uitvoering van Pachelbels Canon in D in de doorgang van het Rijksmuseum.
'BUT LOOK HOW CUTE, HONEY! IT'S CHOCOLATE SPRINKLES, HAVE YOU EVER SEEN THIS? CHOCOLATE SPRINKLES! THESE ARE SO CUTE!'
IK ZAG
-De doodsangst in de ogen van fietsende toeristen en I loved it! Mensen die klaarblijkelijk zelden op een fiets zitten en dan met een tweewieler op pad gaan in een van de drukste fietssteden ter wereld is zeer entertainend.
-De mooiste gevels en ik wilde ze allemaal fotograferen. Met als pluspunt dat Nederlanders niet van gordijnen houden en je zo dus in het voorbij wandelen telkens een glimp kan opvangen van het interieur.
-De stad vanop het dak (zevende verdieping) van de Openbare Bibliotheek Amsterdam. Ook de Bijenkorf had een fijn dakterras, maar dan zonder het vergezicht.
-Een van de mooiste H&M's ooit in de Kalverstraat.
-Belachelijk lange rijen aan het Anne Frankhuis. Denk minstens 2 à 3 uur aanschuiven.
-Groepjes adolescenten die in tegenstelling tot in België niet op zoek waren naar Pokémons, maar wel naar wiet.
'YOU ALSO HAVE SPRINKLES WITH FRUIT TASTE? THIS IS SO UNIQUE! WE DON'T HAVE THOSE IN THE STATES! CHOCOLATE SPRINKLES, HONEY!
IK STELDE VAST
-Dat Amsterdam een prachtige hoofdstad is waarbij ons (toch wel lelijk) Brussel compleet verbleekt.
-Dat er enorm veel leuke, hippe winkels zijn, maar dat hun aanbod vaak hetzelfde is. Denk gouden ananassen, lightboxen, wolklampen, mini vitrinekastjes en ga zo maar door.
-Dat het weer van bewolkt met een beetje zon het ideale weer is voor mij. Leve de wolken!
-Dat wanneer je alleen reist, je als
native wordt aanschouwd en daarom verscheidene andere toeristen aan jou de weg komen vragen. Ik hoop dat ze allemaal hun bestemming hebben gevonden.
-Dat er in Amsterdam bijzonder weinig zitbanken staan.
-Dat de Jordaan nog steeds mijn favoriete buurt in Amsterdam is. Met De Pijp op nummer twee.
-Dat Amsterdamse honden welopgevoed zijn en bijzonder goed luisteren.
-Dat de gedownloade Google Maps van Amsterdam op mijn iPhone de ideale stadsgids was en offline perfect dienst deed.
-Dat hotel
The Toren waar ik verbleef waanzinnig vriendelijk en behulpzaam personeel heeft, van de receptioniste, over de piccolo tot het kamermeisje toe. Je kan zeggen dat hun klantvriendelijkheid recht evenredig is met het kitsch-gehalte van hun interieur en dat is bijzonder hoog. (Wat ik wel héél leuk vond. Je waant je in een hotel uit een film.)
"OH, AND THEY ARE DELICIOUS TOO! DO YOU WANT TO TASTE SOME, DARLING? THEY ARE CHOCOLATE SPRINKLES!"
IK BEZOCHT
-De allerschattigste
cinema waar ik
deze film zag.
-Alles te voet, wat volgens mijn iPhone resulteerde in 33.703 stappen de eerste en 23.922 stappen de tweede dag.
-De tuinen van
het Rijksmuseum waar ik moderne kunst met takken zag die ik niet begreep.
-Heel veel winkeltjes waarvan
Suhka het meest tegenviel. Volgens mij de meest
overrated winkel in Amsterdam.
-Het kleine en goed verstopte Begijnhof in het midden van de stad.
-
FOAM waar een tentoonstelling liep over Helmut Newton. Met heel veel prachtige foto's en een film die zijn vrouw over hem maakte en een bijzonder getalenteerd man met veel humor liet zien.
-McDonald's om een laatavond-1euro-hamburger te kopen en die vervolgens op de Dam op te eten.
-Geen enkele stoffenwinkel.
CHOCOLATE SPRINKLES! I LOVE CHOCOLATE SPRINKLES!!!!!!